In dit artikel wordt het verschil tussen optische poorten en elektrische poorten vanuit twee aspecten uitgelegd! Laten we eerst de concepten en betekenissen van optische poorten en elektrische poorten begrijpen.
Wat is een optische poort?
Optische poort is de afkorting van optische vezelinterface.
Glasvezelconnectoren verbinden optische vezels en kunnen sneller worden aangesloten en losgekoppeld dan lassen. Connectoren koppelen en richten de kern van een optische vezel mechanisch zodat er licht doorheen kan. Betere connectoren verliezen heel weinig licht door reflecties of verkeerde uitlijning van de vezel. In totaal zijn er ongeveer 100 verschillende soorten glasvezelconnectoren op de markt gebracht.
Glasvezelconnectoren zijn uniek. Glasvezelkabels dragen lichtpulsen in plaats van elektrische signalen, dus de aansluitingen moeten nauwkeuriger zijn. Glasvezelconnectoren zorgen er niet alleen voor dat de pinnen metaal-op-metaal contact maken, ze moeten ook de microscopische glasvezels perfect uitlijnen om te kunnen communiceren. Hoewel er veel verschillende soorten glasvezelconnectoren zijn, hebben ze allemaal dezelfde ontwerpkenmerken. Simplex vs. Duplex: Simplex betekent 1 connector aan elk uiteinde, terwijl duplex 2 connectoren aan elk uiteinde betekent. Glasvezelconnectoren bestaan voornamelijk uit drie onderdelen: huls, connectorbehuizing en koppelingsmechanisme.
Huls: Dit is een dunne structuur (meestal cilindrisch) die de glasvezel op zijn plaats houdt. Het heeft een hol midden dat de vezel stevig vasthoudt. De huls is meestal gemaakt van keramiek, metaal of hoogwaardig plastic en bevat meestal één vezel.
Connectorlichaam: Dit is een plastic of metalen structuur die de huls op zijn plaats houdt en verbindt met de mantel en de glasvezelkabel zelf versterkt.
Koppelingsmechanisme: Dit is het deel van het connectorhuis dat de connector op zijn plaats houdt wanneer deze wordt aangesloten op een ander apparaat (schakelaar, NIC, schotkoppeling, enz.). Het kan een borgklem, bajonetmoer of vergelijkbaar apparaat zijn.
Wat is een elektrische poort?
De elektrische poort is relatief ten opzichte van de optische poort. Het verwijst naar de fysieke kenmerken van de brandvertrager. Het verwijst voornamelijk naar de koperen kabel en is het verwerkte elektrische signaal. Momenteel algemeen gebruikt netwerkinterfaces inclusief 100M elektrische poort en Gigabit elektrische poort.
Eenvoudig gezegd is de elektrische poort een gewone netwerkkabelinterface. De algemene snelheid is 10M of 100M, en sommige ondersteunen 1000M. De maximale afstand van de elektrische poort is 100 meter.
De acht-pens RJ45 connector is een gestandaardiseerde interface die computers meestal verbindt met een lokaal netwerk (LAN). Dit type connector werd oorspronkelijk ontwikkeld voor telefooncommunicatie, maar wordt nu gebruikt in een groot aantal toepassingen. De afkorting RJ45 staat voor Registered Jack-45. De specificaties van registered jacks hebben betrekking op het bedradingspatroon van de aansluitingen, niet op hun fysieke kenmerken. De term RJ45 verwijst ook naar een reeks connectoren voor ethernetaansluitingen. De 8-positie/8-contact connector, bekend als 8P8C, is een modulaire connector voor telecommunicatiekabels. Het is ook informeel bekend als RJ45.
Ethernetkabels hebben RJ45-connectoren aan beide uiteinden. Daarom worden ethernetkabels soms RJ45-kabels genoemd. Deze kabels worden vaak gebruikt om computers aan te sluiten op Ethernet-netwerken. De RJ45 connector lijkt op de zespins RJ11 connector, maar is iets breder. Aangezien elke connector acht pinnen heeft, heeft een RJ45 Ethernetkabel acht verschillend gekleurde draden. RJ45 kabels kunnen in twee verschillende schema's gerouteerd worden, T-568 A of B, afhankelijk van de apparaten die in het netwerk aangesloten moeten worden. Crossover patchkabels hebben een ander routingschema aan elk uiteinde om computer-naar-computer verbindingen te ondersteunen.
Het verschil tussen optische poort en elektrische poort
In moderne communicatiesystemen hebben glasvezelinterfaces (optische poorten) en elektrische poorten, als de twee basistransmissiemedia, elk hun eigen technische kenmerken en toepassingsscenario's.
In termen van transmissieprincipe, De optische poort geleidt signalen via optische pulsen in glasvezels en is volledig vrij van elektromagnetische interferentie. Typische optische modules gebruiken 850nm, 1310nm en 1550nm golflengtes. Daaronder kan single-mode glasvezel met een golflengte van 1550nm tot 80 km verzenden. En de elektrische poort vertrouwt op de overdracht van elektrische signalen in koperen kabels. Hoewel Cat6A kabel 10Gbps snelheid kan ondersteunen, zijn de effectieve afstand van 100 meter en het probleem van elektromagnetische gevoeligheid altijd lastig. In omgevingen met hoogfrequente interferentie, zoals datacenters, zijn de voordelen van optische poorten bijzonder duidelijk.
Fysiek gerealiseerdoptische poorten vereisen optische precisiecomponenten, waaronder nanometerprecieze keramische inserts en laserdiodes, met fabricagetoleranties gecontroleerd tot op 0,1 micron. Deze precisieconstructie brengt hogere kosten met zich mee, waarbij een enkele optische SFP+ module doorgaans 3-5 keer meer kost dan een elektrische poort. De elektrische poort daarentegen maakt gebruik van de volwassen RJ45 interface en het PHY-chipprogramma, wat een aanzienlijk kostenvoordeel heeft en bijzonder geschikt is voor kostengevoelige scenario's zoals kantoornetwerken.
In termen van protocolondersteuningDe optische poort heeft exclusieve toegang tot hogesnelheidsprotocollen zoals OTN en CPRI, waardoor het de enige keuze is voor 5G pre-transmissie en backbone netwerken. De elektrische poort daarentegen is onvervangbaar op het gebied van beveiligingsbewaking en desktoptoegang dankzij functies als PoE-voeding en Auto-MDIX. Met name de volgende generatie single-pair Ethernet (SPE) technologie doorbreekt de afstandsbeperkingen van traditionele elektrische poorten, terwijl silicium fotonicatechnologie de kosten van optische poorten blijft verlagen.
In moderne communicatiesystemen hebben glasvezelinterfaces en elektrische poorten, als twee basistransmissiemedia, elk hun eigen technische kenmerken en toepasbare scenario's. Inzicht in het kernverschil tussen optische en elektrische poorten is cruciaal voor netwerkontwerp en apparatuurkeuze.